Lekarz we wrocławskim Szpitalu Israelitisches Krankenhaus, który po wojnie znany był, jako Szpital Kolejowy przy Alei Wiśniowej, a którego kontynuatorem jest nowy Szpital im. profesora Tadeusza Marciniaka na Stabłowicach. Profesor Guttmann dostrzegał i rozumiał, iż leczenie człowieka – wymaga leczenie ciała i duszy, poszukiwał sposobu, aby w praktyce to realizować. Dziś takie postrzeganie chorego jest już szerzej rozumiane, acz czy powszechnie…? czy wystarczająco szeroko…? wówczas zaś w połowie XXwieku stanowiła prawdziwą rewolucję…! Żył w trudnych, a okresami dramatycznych i tragicznych czasach – prześladowany jako Żyd, aby ratować siebie i bliskich – zmuszony do wyjazdu, który faktycznie był ucieczką , w nowym obcym kraju przyjęty nieufnie, musiał zaczynać na nowo, a jednak nie opuścił rąk, nie zrezygnował, ale tym intensywniej pracował. Jego życie jest najlepszym przykładem i dowodem, jak wiele może jeden człowiek..! Połowę swego życia mieszkał na Śląsku, w tym znaczną i ważną we Wrocławiu. Możemy być dumni, że do naszego Miasta przyjechał, że tu we Wrocławiu studiował, tu założył rodzinę i tu pracował, tu leczył, tu kierował Szpitalem. Ale też musimy pamiętać, dlaczego musiał stąd wyjechać, dlaczego musiał uciekać i szukać schronienia w obcym kraju…! Dziękuję Wszystkim, którzy umożliwili i pomogli w realizacji pomysłu upamiętnienia tu we wrocławskim Szpitalu im. Marciniaka – profesora Ludwiga Guttmanna!, a w szczególności dziękuję dyrektorowi Szpitala Panu dr. Markowi Niklowi i prezesowi Spółki Nowy Szpital Wojewódzki Panu Rafałowi Guzowskiemu. Profesor Ludwig Guttmann: jego życie i dzieło jest wciąż aktualnym i potrzebnym drogowskazem: wybitny lekarz, wrocławianin, twórca Igrzysk Paraolimpijskich…!Pamiętajmy o jego życiu i dziele, korzystajmy i rozwijajmy jego dorobek…!
